Valto 3 – ODO 5 De haas (of is het de koe?) definitief getemd
Door Rob van der Hak
Het houdt je de hele week toch wel bezig, maar toch ook weer niet.
Zou Valto nou nog wat gaan bedenken, of niet.
Trots overheerst immers, een punt afsnoepen van die jonge blagen, dat telt wel degelijk voor die geslepen, in hun nadagen spartelende toppers (soort van quote).
Met onze technische begeeiding werd wel een tactisch plan uitgedacht, en door het team uitgevoerd.
Eigenlijk wisten ze er geen raad mee. Ondanks of desondanks een snelle 1 – 0 voorsprong zag je al gelijk – ze gingen er gewoon vanuit dat HET tekort van een week eerder lag aan het gemis aan scherpte. En dat hadden ze nou net niet moeten denken. Aan de hand van het tactisch plan, ook wel dubbeldubbel molenwieken maar toch ook niet genoemd, werd van ODO zijde elke speelminuut gemiddeld 30 seconden al dubbelend afgewerkt en aldoende de netto speeltijd ongeveer gehalveerd. Je kan het zien als een soort ECO programma op je waschmachine, een soort spaarstand. Het effect was verbluffend. Daar waar ODO geduldig als een chinese monnik in opleiding aan het dubbelen sloeg om vervolgens de invliegende Lierenaren een lesje in effectiviteit te geven, bakte Valto geen wit, geen bruin ja zelfs geen kruimelbrood. Soeverein (ach wat klinkt dat toch lekker) was ODO zelfs meer dan tijdens de thuiswedstrijd de bovenliggende partij (zwijmel hijg hijg) en, ja ik mag het zeggen dicteerde de partij volledig. Een onmachtig Valto, wentelde zich in angst en ontzag (zo vertalen wij van ODO 5 dat graag) voor deze oppermachtige tegenstander. Nimmer kreeg het Valto team en het en plein public bier drinkende Valto publiek vat op de kranige Maasland bastards. Het werd stil aan de overkant en ook aan de andere kant en in het veld. Bij de stand van 5 -9 leek de wedstrijd behoorlijk gespeeld, maar ook deze keer toonde het 5e voldoende sociale compassie terwijl de krachten en het concept langzaam maar zeker overvloeiden in verkrampte, geforceerde pogingen, en Valto eindelijk deed wat ze vanaf de 1e seconde hadden moeten doen, nl. druk zetten, ballijnen verdedigen en met scherp schieten. De inhaalrace stokte op 9 – 9 en het had net zo goed 10 -9 als 9 -0 kunnen zijn maar met behulp van de nodige wilskracht (ander woorden schieten mij niet te binnen) werd Valto afgeserveerd met 9 – 9 in de wetenschap dat ze toch wel behoorlijk weggezet waren gedurende de gehele wedstrijd. Ambitieus als we zijn, overheerste kort na afloop enige teleurstelling over de weggegeven soevereiniteit (sigh…) maar restte natuurlijk niets anders dan gepaste trots over het behaalde resultaat tegen de gedoodverfde en on dit geval mond- en prestatiedood Valto. Het ontzag van de tegenpartij (zoal wij dat graag vertalen) voelde als een zeer warme deken/douche.
Reeds nu al – met nog 1 duel in het vooruitzicht – kan worden gesteld dat ODO 5 optimaal heeft gepresteerd in de hoogste 4e klasse waarin ODO teams uitkomen – waarbij slechts enkel ODO 4 het voorrecht heeft om deze prestatie te overtreffen. We zijn benieuwd of de clinics deze week hun nut zullen bewijzen in de directe confrontatie tegen opponent Nieuwerkerk.
Voor het 5e rest nu het traditionele uitbollen, wintersport reces, een laatste competitieduel om des keizers baard (want 3e plaats gegarandeerd) en een afsluitend culinair evaluatiemomentje met technische begeleiding en aanhang alvorens de 2e helft veld kan worden aangevangen.
We zullen er, hoe dan ook, klaar voor zijn. .
Rob van der Hak