ODO 5 – KOAG 5 14 – 7 en dat is best wel knap
Door Rob van der Hak
Het gebeurt mij niet zo vaak meer, dat midden in de nacht badend van het zweet wakker worden. Als het al gebeurt, dan is het ten gevolge van iets wat een diepe indruk op mij heeft achtergelaten, die dag. Of, in ieder geval indruk heeft gemaakt. Nachtmerrie achtige taferelen. Vannacht was het weer zover. Het ging over een tegenstander bij het korfballen, met zeer lange armen, dito benen en daardoor een reach van heb ik jou daar. Je kan rennen wat je wilt, diagonalen trekken naar hartelust, maar de bal komt er gewoon niet over- of omheen. Je kan springen wat je wilt bij de korf, maar de toppen van je vingers komen niet eens hoger dan de kruin van hem. Uitermate vermoeiend. En dan, bij die tegenstander, die minzame glimlach die zich uitstrekt van oor tot oor.
Op zaterdagmiddag verzamelde @ODO 5 zich voor een oefenwedstrijd tegen het alom gerespecteerde (althans in de traditionele voorbeschouwingen) Koag 5. Rumour has it dat er zelfs meer routine in die ploeg zou zitten dan @ODO 5. Hoe verzin je het. A) om je daar vanwege een oefenwedstrijd al in te verdiepen en B) het kan gewoon niet dat er een team met meer routine bestaat dan @ODO 5. Ondanks enkele doortrapte pogingen op de training waren er 5 heren aanwezig voor de wedstrijd, en 4 dames dankzij de zeer gewaardeerde inzet van jonkvrouw Annelies. Deze jonge dame balde zeer, zeer verdienstelijk en leuk mee en stond ook haar mannetje in de altijfd serieuze gespreksonderwerpen @ODO 5, deze keer iets in de vorm van afgietsels van bepaalde lichaamsdelen. Respect!
Naast de gezonde spanning voor de 1e wedstrijd van het seizoen (#42, 43 of 44 alweer voor schrijver dezes) bouwde ook de spanning of Koag wel zou komen, zich op. Tijdens het warmlopen (zo'n 15 minuten voor aanvang) waren ze er nog niet en bij navraag was er bij Koag niets bekend van een wedstrijd in Maasland. Ook niet voor Koag 4, tegenstander voor ODO 4. Na overrijp beraad werd besloten de uitdaging aan te gaan om @ODO 4 te vragen als tegenstander, om aldus toch enige oefenminuten af te werken. Klokslag half 5 begon de wedstrijd onder leiding van de zeer gewaardeerde, alom bekende (al is het maar van het pulse volgen) M. v.d.B. te M.
Daar waar @ODO 4 als toch wel jonge dieren behoren te dartelen in de wei, moest @ODO 5 met noeste arbeid de de perpetuum mobile eerst wel even in beweging zien te krijgen. En uiteraard lukte dat, met goed gevolg. Bij rust was een stand van 8 -3 bereikt, en kort na rust werd de partij in het slot gezet door uit te lopen naar 9 -3. De moegestreden Bart (of was het wat anders, wisselschema?) maakte plaats voor Andre, de vleesgeworden nachtmerrie. Gelukkig was het wisselschema ook bij @ODO 5 in werking, waardoor Wilhelmus de laatste 14 minuten de twijfelachtige eer kreeg om tegen Andre op te springen. Een nuttige wedstrijd werd afgesloten met een klinkende, nooit in gevaar komende of geweest zijnde 14 – 7 overwinning, en kan de nestor ploeg zich met een goed gevoel richting 1e competitie wedstrijd bewegen. Komende week weer de bespiegelingen en het uitrekenen van de reserveschema's, inclusief wie nu als 1e op de reservebank zal zitten. Aangezien @ODO 5 al lang geleden de stelregel heeft losgelaten dat niet trainen niet spelen =, zullen andere acties ondernomen moeten worden. Ik ben benieuwd.
Rob van der Hak
