Excelsior (D) 5 – ODO 5   9-11 zoet

Door Rob van der Hak

Na de afgelopen 2 wedstrijden toch wel onhandig respectievelijk 2 en 1 punt(en) afhandig gemaakt te zijn/laten gebeuren, de traditioneel opspelende pijntjes bij de jongere ouderen en het door een blessure voorlopig tijdelijk afhaken van S.H. te D.P. te M. was het zaak het toch wel enigszins gedeukte zelfver-trouwen een nieuwe boost te geven. Naast het aanstellen van een (met glans geslaagde) tijdelijke motivatie trainer W.G. te M. gaat zo'n boost geven bij @5 vooral door praten, heel veel praten (laat U niet misleiden, dat is wat anders dan altijd wat zeggen). eigenlijk worden er al vanaf het moment dat de wedstrijd van een week geleden net is be-eindigd, posities ingenomen, proef-ballonnetjes opgelaten, stellingen geponeerd, afijn Het Binnenhof vindt hier een gelijke! Deze stellingen sudderen dan nog een paar dagen door, voor- tijdens- en na de training wordt er op voortgeborduurd; de afterparty wordt verrijkt met bittergarnituur om de spraakwaterval volledig open te zetten of juist het gehemelte te doen verschroeien opdat er niets meer gezegd kan worden. Zelfs bij het traditioneel niet kunnen afsluiten van de kantine

(@waaromzittenerzoF!veelsleutelsaaneenbosalsjeermaar3nodighebt)

wordt er nog gedempt gelispeld en ieder gaat zo met zijn eigen opstelling de donkere nacht in. Daarna is er radiostilte (het bekende overleg in het torentje) en totdat er in de kleedkamer over de wedstrijd wordt gesproken wordt niet eens en passant – want pas bijna bij het verlaten van de kleedkamer – de opstelling prjsgegeven. Een prachtig staaltje van leiderschap in een zinderende week van besluit-vormende processen. Als bij toverslag breekt de hemel open, en verspreidt een zonnetje een aangename gloed op het Excelsior terrein alsof er een zegen van bovenaf is afgegeven. De strijd zelf? Een zeer sterk opererend Excelsior stuitte zoals verwacht op een solide, hard (wel in een laag tempo, dat wel) werkend #5 met de goed meedraaiende youngsters M.G. te M. en D.E. te M. Vanaf het 1e moment nam #5 letterlijk en figuurlijk de leiding en stond deze niet meer af. Zelfs het traditionele tegenspartelen mocht niet baten. Met een zeer ruim uitgevallen 9-11 overwinning kon #5 genoegzaam achteroverleunen en zich laven aan de voorbeschouwingen van de volgende wedstrijd. Het Binnenhof kan de borst weer natmaken..

Rob