ODO OOK TEGEN FIKS MET LEGE HANDEN.

Door Arno

De zomer in Nederland lijkt nu echt voorbij. Zaten we vorige week nog allemaal in onze korte broek langs de lijn te puffen in het zonnetje, deze week was het 13 graden kouder en viel er regelmatig een bui. Van de coaches van tegenstanders had ik gehoord dat er tegen Fiks voor ons punten te halen moesten zijn, dus ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen. De spelers werden op scherp gezet voor de wedstrijd en kregen de boodschap dat het nu toch wel tijd wordt dat er punten gehaald gaan worden. Na het eerste fluitsignaal werd al snel duidelijk dat de tegenstander er zo een eigen spelstijl op de mat legt. Met de nodige fysieke inzet worden de posities ingenomen en zolang de arbiter daar niet voor fluit wordt dit vaak alleen maar erger. Hier werd door het eerste aanvalvak niet goed mee omgegaan, waardoor we na vijf minuten weer tegen een achterstand aan keken. Het tweede aanvalvak mocht het gaan proberen om de score gelijk te trekken. De verdediging was het komende 15 minuten goed voor elkaar, want Fiks wist de voorsprong niet uit te breiden. Ook de tweede aanval had het niet makkelijk. Er was blijkbaar meer druk bij de spelers dan ik dacht, want toen Sven in de 11 minuut een stip mocht nemen had ik hem al geschreven. De bal rolde echter aan de verkeerde kant weer van de rand van de korf af. In de 20e minuut was het toch Sven die voor ons de korf wist te vinden. Nog geen minuut later mocht hij een vrije bal nemen, welke hij ook verzilverde. Het vak van Anton was na een kwartier verdedigen vast van plan ook een doelpunt te maken. Helaas ontbrak het aan scherpte. Er werden wel veel kansen gecreëerd, maar deze kwamen of op de rand of draaiden weer uit de korf. Aan de andere kant wist Fiks wel weer te scoren uit 2 afstandschoten. ODO deed nog er nog een schepje bovenop om te proberen het voor de rust nog gelijk te trekken, maar dat mocht niet baten. We zochten dus de kleedkamer op bij een beschaamde stand van 2-4.
Het zal niemand verbazen dat Arthyn niet tevreden kon zijn met deze stand. De spelers werden even herinnerd aan de trainingsavonden, waar ze wel allemaal de korf weten te vinden. Dit moet op de zaterdagen niet anders zijn, dus het veld weer in en laten zien dat we het wel kunnen. Het eerste aanvalvak begon weer in de verdediging en wist de Fiks aanvallen allemaal te pareren. De aanvallen gingen bij ons steeds beter lopen en na vijf minuten hadden Mark en Sven de stand weer gelijk getrokken naar 4-4. Toen na een paar minuten ook Thijs de korf had gevonden en ons op voorsprong zette, leek het te gaan lopen bij ons. De spelers van Fiks begonnen steeds meer op elkaar mopperen en commentaar op de scheidsrechter te geven. Wij waren in deze fase duidelijk de bovenliggende partij, maar toch wisten we onze voorsprong niet uit te breiden. Jakomijn kwam in het veld voor Bianca die te veel last kreeg van haar rug blessure, waar ze afgelopen week opeens mee geconfronteerd werd. Niet veel later was daar wel de gelijkmaker van Fiks, dus ging het tweede aanvalvak het weer proberen. We hielden het nu alleen verdedigend weer niet goed dicht, waardoor we weer twee doelpunten om onze oren kregen. Het spel werd er aan onze kant ook niet beter op. We lieten ons duidelijk van de wijs brengen door de babbels en het ruwe spel van Fiks. Thijs en Anton wisten hun aanvallen te verzilveren en de stand weer gelijk te trekken. De broodnodige vervolg treffer liet echter weer veel te lang op zich wachten, waardoor Fiks na 7 minuten aanvallen weer een keer raak schoot en ons weer in de achtervolging dwong. Met nog maar 7 minuten op de klok werd de druk dus opgevoerd om een gelijkmaker te forceren. Marije liep in deze fase nog tegen een gele kaart aan na een wraak actie op een heer die haar even daarvoor met een wilde duw bij de korf vandaan wilde houden. Dit had de scheidsrechter niet gezien, maar de theatrale valpartij van de Fiks heer kon hem niet ontgaan. Later mocht Sven als goedmakertje vanaf de strafworpstip de 8-8 er in gooien. Het was nu de taak aan het eerste aanvalvak om de klus te klaren. Dit vak liep echter de hele wedstrijd al niet lekker in de aanval, dus was het ook te hopen dat het andere vak de korf goed op slot zou houden. Hierbij werd door de scheidsrechter weer een overtreding gezien, waardoor Fiks een vrije bal mocht nemen. Nog geen paniek want Fiks wist tot nu toe nog geen vrije bal te verzilveren. De wet van Murphy gold helaas ook nu weer, dus kwamen we met nog 3 minuten te gaan weer op achterstand. In de verdediging werden nu veel risico’s genomen om zo snel mogelijk de bal terug te veroveren. Hierdoor kon het gebeuren dat Fiks in de 34e minuut de wedstrijd definitief naar zich toetrok door het verschil weer naar twee te schieten. De wedstrijd werd uiteindelijk afgefloten bij de stand 8-10, wat de volgende nederlaag betekend voor ons vlaggenschip. We zijn nog steeds op zoek naar de vorm en elkaar. Deze wedstrijd hebben we weer veel kunnen leren en we zullen het een plaatsje moeten geven om er een volgende keer beter mee om te gaan.
Er rest ons nog één wedstrijd in deze herfst tegen VEO in Voorburg. Hoe moeilijk het ook is, wordt het voor ons nu echt belangrijk hier niet met lege handen vandaan te komen. In de poule staan we nu nog samen met Korbatjo onder de “rode”lijn, waar Maassluis na de overwinning van gisteren nu 3 punten boven ons staat. Ook zij hebben beide volgende week een pittige wedstrijd tegen resp. SDO en KOAG, maar in deze poule weer je het nooit zeker. Voor ons zou het in ieder geval een hele opsteker zijn als we met goed gevoel de zaal in kunnen. Het zou dus leuk zijn als er ook de zo brood nodigen supporters naar Voorburg komen en ons te steunen in deze strijd tegen VEO.
Tot ziens in Voorburg, Arno.