ODO 4 – Dijkvogels 4   17-7 Wie zoet is smaakt het zoet der overwinning…..

Door Rob van der Hak

Verbaas U niet, verwonder U slechts…..

Eendracht maakt macht…..

Na regen komt zonneschijn…..

Ieder vist op zijn getij

Van uitstel komt afstel…….

In troebel water is het goed vissen….

De aanhouder wint…..

Ieder diertje zijn pleziertje….

Vele handen maken licht werk…..

In het land der blinden is eenoog koning…

Chemie komt tegen de Kerst….

In het donker zijn alle katjes grauw….

(vrij naar Wikipedia)

Zucht….het moest er eens van komen, ommers #4 roept al maanden dat de 1e overwinning steeds meer naderbij komt. Elke keer weer klopte de voorbereiding, het strijdplan, de intentie, noem maar op. en telkens lukte de uitvoering weer niet. De vragen werden zelfs hardop gesteld: kunnen we het nog wel? of moeten we stoppen om hier mee te stoppen? (nee, we stoppen niet). Zelfs het wijzigen van de fameuze opstelling vermocht niet het tij te doen keren. Zelfs onze trouwe supporters A.P. te M. en P. M. te Vl. konden het niet meer opbrengen om door de zee van rood de hopeloze potten te gaan aan-schouwen. Zelfs het invoeren van een gastspreker leverde initieel niet het gewenste resultaat in cijfers, alhoewel de drive wel beter was.

Tot gisteren.

Het magische woord werd gevonden…wilskracht 

(vrij naar Wikipedia: het vermogen om iets te willen en die wil ook uit te voeren)

Ook wel: geestkracht, perseveratie, volharding, energie, punch

Ook wel: 1) Doorzettingsvermogen 2) En allen samen 3) Energie 4) Geestkracht 5) Uithoudingsvermogen 6) Veerkracht 7) Volharding 8) Wil 9) Willen

#4 kwam gelijk een Phoenix uit de as herrezen en getergd de kleedkamers uit teneinde de al 9 wedstrijden durende rode reeks te onderbreken. Al hebben wij bij de voorbereiding geen nest gebouwd in een hoge boom. De Daaik 4 zou hiervan het slachtoffer moeten worden. Nietsvermoedend trad dit toch wel veel jongere Dijkersteam aan, vol verwachting klopte hun hart voor opnieuw een zege tegen het Maaslandse. De vlotte 1-0 voorsprong van ODO werd dan ook snel teniet gedaan door hen. Daarna, het was toch wel ODO dat de klok sloeg (en Dijkvogels de noodklok). Met welhaast ge-passioneerd, bijna gallery achtig tikkie takkie spel (laat mij nou maar even) werd tot aan de rust uitgebouwd naar een 9 – 1 voorsprong. En die 9-1, dat was veel te vaak andersom geweest. Bijna euforisch werd de gang naar de kleedkamers gemaakt om aldaar de gewoonlijke puntjes op de i te zetten om een achtervolgingsrace in te zetten. Nu moest er bijgesteld worden om niet te gaan dagdromen. Doorgaan met hetzelfde, blijven investeren en hard werken, voorsprong uitbouwen tot er geen gevaar meer zou zijn om achterhaald te worden, luidde het credo van de inmiddels tot vaste spreker aangestelde gastspreker.  De Daaik had daarentegen een donderspeech aangehoord en trok met de nodige inzet en raak schieten de wedstrijd in het begin van de 2e helft naar zich toe. bij de stand 9-4 voelde je in de koppies van #4 van "nee he, het gaat ons toch niet gebeuren, he". en het gebeurde ook niet…Met de reeds in de rust ge-earmarkte en dus door #4 ge-adopteerde geel/blauwe bal klom de schotvaardigheid naar ongekende hoogte, met een nooit gedachte maar uiterst welkome 17-7 uitslag op het digitale bord. De grijnzen waren niet van de lucht en de high fives en knuffels voelden weer als vanouds….Met een opmerkelijke hoofdrol voor de dames met liefst 11 treffers, waarvan La Reina op majestueuze wijze eindelijke haar vrije ballen en zo raak schoot, met 6 treffers topscorer…#4 droomt nog even verder met een onwezenlijke grijns op de snoet, de rug gerecht tegen al het gepeupel dat nooit in #4 geloofde en dat de afgelopen maanden terecht niet deed. De hatelijke nul is van het bord, de rugzak geleegd, noem maar op. #4 kan er weer even tegen. Op naar de volgende opponent, en de wederkerende vraag: gaat het # lukken om een reeks neer te zetten? Het was nog geen Kerst gisteren, dus we waren er toch op zijn soort op tijd bij, met deze belangrijke overwinning. Zucht, steun, hehe, nou nou, pfoei. Met dank aan de bereidwilligen als invaller en reserves, zoals daar zijn M.v.V. te M., W.v.L. te M., de immer lieftallige S.M. te M.

En last, but not least, de wedstrijd werd gefloten door een examen kandidaat scheidsrechter, welke op een zeer kundige, inlevende manier de wedstrijd geleid heeft zonder zelf maar 1 moment op de voorgrond te treden. Klasse!