ODO 4 – Excelsior (D) 5 7 – 11 na het zoet de gard
Door Rob van der Hak
Na de euforische belevenis en wederopstanding van afgelopen week was het doordeweeks makkelijk om de glimlach/grijns op het gezicht te houden. Met positivisme werd toegeleefd naar het treffen met Excelsior, met de bekende gezichten waar we al een paar jaar tegen spelen. Vooraf toch wel een puzzel met welke invallers en reserves de arena betreden kon worden. Met J.v.B. te M in de basis voor een hele wedstrijd, de aan zijn terugkeer werkende Th. v. W. te M. en K.M. te M. elke voor een halfie om de wederhelft van Snap (m niet), te weten Snip(altijd verkouden) die op doorreis naar Sri Lanka aan zijn herstel werkt, te vervangen. Zowel J.v.B. als Th. v.W. hadden het lastig tegen goede tegenstanders en werden behoorlijk op de proef gesteld. Voor K.M. was het tevens zijn debuut in de senioren, dus Pa en Ma trots op de tribune om dit te aanschouwen. Tenslotte was N.v.d.H. te M. (ja, die van R.vd.H. te M.) als reserve aanwezig.
Alle goede bedoelingen ten spijt, het lukte niet. Wat niet? Veel niet. De ongekende krachten die verleden week nog konden worden aangeboord, waren dit keer onaanboorbaar. Wat toch wel inhoud dat er een te fletse afdruk van #4 de wedstrijd speelt. Excelsior wist vaker de korf goed te raken en verdween al snel uit een haalbaar beeld. Er was un momento dado, laten we zeggen iets van 2 minuten, dat een ongedachte inhaalslag alsnog gemaakt kon worden, bij een stand van 6 -9. Maar Excelsior troefde het onvermogen van #4 af met rake trefers en #4 speelde de pot lamgeslagen uit. De kopjes naar beneden over de toch wel weer falende uitvoering.
Na enig diep zuchten dus rasch naar de gezellige kerstbar bij Sjee Renee om ons aan het geestrijk vocht en bittergarnituur te laven.
De avond vorderde met voldoende geestrijk vocht, en de adrenaline en frustraties maakten langzaam maar zeker plaats voor gepaste loomheid en chill out. De onacceptabele verbale uitwisseling van Snap (m niet) werd met een roze kleurtje vergeleken waarna, voor de verandering schrijver dezes zich in een andere hoek met allerhande jongeren installeerde, waarbij de vermetele M.v. Vi. te M. in apparente hogere sferen verkeerde, tesamen met de lieftalligen F.F. te M. (perssinasappel), AB te M. (ongelooflijk alleen aan de cassis + bittergarnituur), B.d. V. te M (immer met een dromende glimlach op t gezicht) en de betastende (niet bij mij hoor) J. v.G. te M. (ja, die van Snap (m niet) en de wat later aanhakende W.v.L. te M. (keep on dreaming). zo werd het toch nog gezellig (dacht ik) en werd het Flugel limo annex jacuzzi op het besneeuwde ODO veld scenario nog eens van nieuwe, fijnzinnige varianten voorzien. Ver na normale bedtijd wankelde de MTB richting huis waar gelukkig de deur nog open stond. Geen punten vandaag.
