Tempo 6 – ODO 4 13 – 12 A Christmas carol zonder cake
Door Rob van der Hak
Op de heenweg in de Connexion bus werden we al in de watten gelegd met de confortabele vip stoelen, tandartsstoel en melancholieke, melodieuze en slaapverwekkend oude Kerstliederen.
Het is dat het niet mag anders hadden we nog zeker kleine kaarsjes aangestoken en meegewaved op de melodie. Kerst in zicht. Overal gezelligheid, lampjes, sfeermuziek enzovoorts. Warmte maken om een gezellige sfeer te maken, ook al is het niet altijd even gezellig of vrolijkheid wat eenieder bezighoudt. 'I am dreaming of a White Christmas' terwijl je in de gutsende regen op weg bent naar Alphen a/d Rijn voor een potje korfbal om kwart voor 9, nee het is niet bepaald een 'driving home for Christmas' gevoel. Het navigatiesysteem in de Connexion bus behoeft eigenlijk een grote update maar de frans sprekende firma verstaat Snap (m niet) niet. Vandaar dat de GPS pijl zich op een gegeven moment in (bijna, als het niet regende) winter wonderland bevindt. Een mega complex wachtte op ons, onderverdeeld in de kleine- en de grote hal. Een soort Bijlmer bajes opgeleukt met kleurtjes en (niet zichtbare) aanwijzingen wit gekalkt op de muren. Wel een grandioze ruimte voor die Tempomakers daar. 'Lonely for Christmas' was bepaald de reservebank, ondanks verwoede pogingen was alleen B. de v. te M. beschikbaar om mee te gaan als 9e man/vrouw. Ter elfder ure zou bekeken worden of zijn invalbeurt met rok of broek zou plaats vinden. All I want for Christmas is you…een volle reservebank om eventuele uitvallers te compenseren met invallers. Nu speelde BH te DP te M. vanaf minuut 1 met een gekwetste pink. Uitvallen is geen optie, zei de bikkel.
Tegenstander Tempo was met 1 overwinning en een Pim-metje de rode lantaarndrager in onze klasse. Als er al punten gehaald konden worden, dan zou het nu moeten gebeuren, tegen een (met een schuin oog kijkend naar de uitslagen) gelijkwaardige opponent. 'We all stand together' was de prediking vooraf door de vaste gastspreker. Willen we niet gelijk Flappie geslacht worden, dan moet er vanaf het beginsignaal een #4 te zien zijn die wat heeft te halen, daar in A. a/d R.
Vooraf leken de tegenstanders een normale lengte te hebben, zonder lange bonestaken. Eenmaal in het veld bleek toch een bonestaak mee te doen, die blijkbaar zijn veters strikte toen hij gespot werd.
Binnen 5 seconden lag het eerste doelpunt in de korf en de achterstand 1 – 0. Na enig bikkelen werd rasch gelijk gemaakt en ontspon zich een moeizame strijd waar #4 wederom niet scherp in de afronding bleek. Tempo was inderdaad het nivo wat we verwachtten alleen ons nivo bleef weer onder de maat. De als vervanger opgeroepen scheidsrechter kon met 2 nieuwe knieen nog niet overal bij zijn waardoor vele jingle balls op een andere manier werden beoordeeld/niet gezien. Dus zeker geen Santa met x-mas presents. Moeizaam, moeizaam volgde #4 het zeker niet sprankelende Tempo.
Met rust, onder het genot van Pien's Pitloze Peulvruchten een kleine achterstand met voldoende mogelijkheden voor een winst – als we het maar konden afdwingen. De voor Snip (verkouden) ingevallen B. de V. te M. (wist niet zeker of dit een broekje of rokje werd) wist een zeer goede bijdrage aan het vak te leveren. Het laatste kwartier was zeker voor #4 waarbij een inhaalrace mogelijk was geweest als er afgerond kon worden. Op 12-10 hadden we gelijk moeten maken, maar niet.
Vlak voor tijd op 13-12 en dus achteraf net niet. 'Ik ben een kerstbal' vrij naar Bert & Ernie had net zo goed het gezamenlijke douchen van Tempo en ODO kunnen begeleiden, gelukkig hing er geen mistletoe. De afterdronk in de kantine ging gepaard met een berustend gevoel dat het al een tijd (soms ook net) niet was. De pink van BH. te D.P. te M. was ook uit het lood geslagen en zou nog dezelfde avond/nacht onderzocht moeten worden. Driving home to Maasland werd alleen nog gelardeerd met de immer vermakelijke short phone call stories tussen Snap (m niet) & family. Hilarische 1-liners.
Sjee Renee was nog een grote groep Kerstfeest aan het vieren onder begeleidng van DJ's Brandsen en Brandsen, en waren nog slechts enkele core leden overgebleven. De bittergarnituur kon niet meer worden besteld dus het was rosee wat de kerstklok sloeg.
The most wonderful time of the year? Meer een endless december.
All I want for Christmas? Dat er maar minder ellende in de wereld is (ook dat we een X punten halen)
Kerstreces is coming to #4 nu….op 2 januari gaan we verder….
Rob van der Hak
