ODO 4 – Vlaardingen/Ridderhof 4 23-12 #4 schiet uit den slof
Door Rob van der Hak
Ja trouwe lezer, U ziet het goed. Maar liefst 23 klinkende doelpunten heeft het (gemiddeld) oudste ODO team er in weten te knallen gister, op een bijna zonovergoten Baanderheer. Voor deze gelegenheid was er wederom een toeschouwersverbod van kracht, waardoor alleen een handvol familieleden deze prestatie konden aanschouwen. Voor het eerst sinds lange tijd was de selectie weer zo breed mogelijk (in aantallen, he) door het aansluiten van S.H. te D.P. te M. Voor de gelegenheid was ook J. v. M. te D.H. gevraagd de rijk bezette bank mede te vullen. De wedstrijd stond vooraf al in het licht van het nakende afscheid van L. v.B. te M. na meer dan 40 (42?) jaar als spelend lid aan ODO verbonden te zijn.
Na de weer inspirerende speech van Snap (weer die goede wissels op de bank) en het feitje dat de tegenstander doorgaans zeer moeilijk tot scoren komt waren meer dan 6 tegentreffers eigenlijk een directe shame on you #ODO4! Gesteund door deze motiverende speech betrad #4 de zinderende arena. Na de snelle 0-2 achterstand (waar hebben we dat meer meegemaakt?, hoezo moeilijk scorend?) Konden we gelukkig snel de aansluiting vindenen wist #4 schijnbaar moeiteloos de korf te vinden. Via 2-2 liep #4 gestaag uit naar een niets ontziende voorsprong als een bijna mechanische doelpunten machine. Via tikkie-takkie en gallery achtige verschijnselen die zoals te doen gebruikelijk niet altijd lukten, rook #4 de kans om het negatieve doelsalo (tot voor de wedstrijd -10) om te turnen naar een positieve. Pas op 10-4 wist Vlaardingen weer te scoren. In de rust werden de puntjes weer gezet en werd toch vooral weer aangehaald dat de opponent niet zoveel mocht scoren. In de loop van de 2e helft werden S.H. te D.P. en Kebab ingewisseld voor verse krachten O.P. te L. en J.v.M. te D.H. Het talrijke publiek scandeerde 20, 20 20 en ook aan deze roep kon #4 niet weerstaan. Vlak voor tijd werd L.v.B. te M. zoals tradities dat voorschrijven, van het veld gehaald met een blommetje en kussen c.q. omhelzingen van teamgenoten. Wat een prachtige afscheidswedstrijd met zoveel doelpunten en plezier, waarbij L.v.B. te M. het voor elkaar kreeg het rijke arsenaal van al haar kwaliteiten ten toon te spreiden. C.V. te M. mocht haar plaats innemen voor de laatste minuten. Het eindsignaal van de bezielende leidsman E.P. te M., die (door het wat trage tempo) en passant ook voor oppas speelde en goed zicht bleef houden op alles wat er gebeurde, klonk en een uebertevreden #4 stapte naar de zijlijn om elkaar uitgebreid lof toe te wuiven en te high-fiven. Op het zonnige terras werd onder het genot van hapjes en drankjes nog uitgebreid stilgestaan bij het afscheid van L.v.B. te M. (mede door een zeer onderhoudende speech van Snap). Inmiddels was ook duidelijk dat de felbegeerde 4e stek (best of the rest) definitief in de boeken kwam te staan, door het verlies van Avanti tegen Excelsior.
Met 13 punten uit 14 wedstrijden (dus eigenlijk bijna 1 op 1) 146 gescoorde doelpunten (iets meer dan 11 gemiddeld) en iets minder tegendoelpunten (1, om precies te zijn. Mogen we redelijk tevreden zijn. Op die paar wedstrijden na, waar we eigenlijk….boeit niet. #4, het was weer een bewogen seizoen met de gebruikelijks wonds and zeker ups. Nog een paar weken doortrainen om de roestige ledematen niet de kans te geven nog roestiger te worden, het gebruikelijke teamuitje, en dan het verdiende zomerreces in! NB. voor de belangstellenden die dit soort evenementen willen bijwonen…de seizoenskaarten zijn weer in de voorverkoop! Wees er snel bij want op = op !
