ONDO (G) 4 – ODO 4   15-14 Met je gezicht naar benden tot het gaatje gaan

Door Rob van der Hak

Tja, je weet dat op dezelfde dag de oude baas weer vertrekt naar Spanje

en zelf mag je daarna opdraven in een warme sporthal in Gravenzooi, zonder franje

Als voorwedstrijd was geselecteerd wederom een wedstrijd van ONDO 1

met Arthyn als trots boegbeeld langs de lijn; bij rust al gewonnen bijna met 1 been

De stemming zat er al goed in met gejuich en hoempapa op de tribunes bij elk punt

ja zelfs de wave was af en toe te bespeuren ik voelde mij toch wel een beetje een rund

want al warmlopend voor de tribune langs merkte ik er niets van dat dat publiek juichte voor mij

en toen ik dat ontdekte bloosde ik zowaar, en verstopte mij in de coulissen nee ik was niet blij

De trog met mandarijnen was meegesleept uit De Duifpolder voor de nodige pitamines en kracht

En ondanks het late aanvangstijdstip leken we er klaar voor, op niets bijzonders verdacht.

Zo had ieder zijn eigen voorbereiding voor deze match, waarbij Snip nog even een verhaaltje voorlas

Snap zijn gehoor liet testen bij Hans Anders, de uitslag wat anders dan zijn leeftijd te vermoeden was.

W.G. te M. en O.P. te L. beiden verhinderd wegens (fysiek) ongemak ontbraken dus in het spel

En gelukkig waren C.vd.P te M. en de roemruchte B. de V. te M. bereid om mee te gaan dat wel.

 

Het begin was ronduit teleurstellend vanwege de doelpuntenregen aan ONDO zijde

en #4 stond erbij, keek ernaar en wist hoegenaamd niets te presteren, ergo aan het lijden.

De tegenprestatie was ronduit genant met slechts 1 puntgaaf doelpunt maaar geen gejammer

#4 weet zich uit vrijwel elke tegenslag te ontworstelen iets met je maintiendrai (ik ben geen zwammer).

 

(let op he, even een extra spatie, we gaan van dichtvorm AABB naar ABAB of BAAB)

 

De opmars vond plaats met oud lid E.B. te 's-G. tegenwoordig en A.P. te M. op de tribune

onder leiding van de scheids die geen sorry wilde horen na elke spontane uitroep van onze mensen.

De emoties bij zo'n strijd roepen oerkrachten en -kreten op bij #4 ja in ons gedrag heus een lacune

het komt uit de inborst van oude strijders; als er wat traag gefloten wordt het is heus geen verwensen!

 

De opponenten jeugdig van leeftijd en gedrag waren natuurlijk zo fier als een trotse pauw

bij die eclatante voorspronge van 7-1 en 8-2 en die branies zogen zich vol met mooie gezichten

maar kregen door onze sluipend groeiende tegenstand in hun egootjes toch een behoorlijke knauw.

ja, ook ONDO 4 leerde over de coolspots naast de palen en kwamen tot nieuwe inzichten

 

De stand liep alrasch naar een beter evenwicht van de score en bij rust 9-6 ach alles kan nog beuren

de trog werd geplunderd en de puntjes op de i opgezogen want hier was het duidelijk nog niet gedaan

met opgeheven hoofden de kleedkamers verlaten en de strijd aangaan met branie en veel leuren

kilometers werden afgelegd; als de bal in het andere vak was, veel bewegen ja de opponent ontdaan.

 

Hij verzuchtte sta nou eens stil man het eerste teken van onmacht sloop in die ploeg

de branie wisselde van team ommers wat had #4 warrior team nou nog te verliezen, was de vraag

en de andere vraag was niet of maar wanneer de gravenzooise ploeg doorsloeg

het angstzweet was te ruiken en het commentaar van de coach niet te benijden, wij waren de plaag.

 

Nog even wat stuiptrekkingen in de stand toen wij op 1 punt waren genaderd naar een 3 punts verschil

onvermoeibaar legde #4 ze het vuur aan de schenen en in gedachten gingen we  "er al op en er over"

ze waren rijp voor de slacht het is echt geen fantasie maar reality het leek voor ons nog een peuleschil

wederom bleek de veerkracht van #4 als die van een ranke Gazelle ja het was echt geen getover

 

sorry scheids na weer een oerkreet gevolgd door slow motion gefluit maar voordeel voor de opponent

het spitste zich toe op de laatste minuten met slechts 1 doelpunt verschil op het scorebord

het was op dat moment echt de vraag wie o wie krijgt het allerlaatste woord

Minuten verstreken in het aanvalsvak van hen zonder apparente scoringsdrift hij fluit niet de krent

 

Op het laatste ik wil geen sorry meer horen volgt de fluit voor het eindsignaal ten leste

de overwinning aan de sgravenzooiers die zeer opgelucht en met enige branie de punten opeisen

maar het wedstrijdverloop gaf eigenlijk 2 winnaars met vermakend spel gegeven ten beste

voor het schamele publiek waardig om de avond door te brengen en te wachten met bier hijsen

 

#4 stapte de arena af met een trots gevoel alsof een heroische overwinning werd behaald

nee, het leverde geen punten op maar zo spelen in vuur en vlam voor elkaar mag elke week

en het mag ook wel weer eens, dat #4 na zo'n snelle achterstand niet echt bezweek

en zo zie je maar dat al dat gezwoeg blijkbaar ook met een nederlaag wordt betaald.

 

De 1e helft van de 1e helft was dan weliswaar niet voor voor ODO 4 weggelegd

maar de 2e helft van de 1e helft en de 2e helft waren voor ons, dat mag worden gezegd

Na het stoom afblazen onder de douche waarbij 1 douche wel heel dicht bij het muurtje stond

was het alrasch opstomen naar de gezellige kantine om wat vocht bij te laden, terstond

 

nu was daar een enthousiaste en onstuimige DJ bezig met het barpubliek te vermaken

en #4 zou #4 niet zijn als ze daar met het gezicht naar benee tot het gaatje gaan niet aanhaken

Met de ontgroening van B. de V. te M. zat het daarna wel snor hij voelde zich chill bij al dat vermaak

Vanwege de wat verstopte oorleidingen stonden we wel dichtbij de loudspeakers dat was zaak

 

en dan blijkt het (overwegend stramme) korps van #4 toch wel semi soepel te kunnen bewegen

en ja waren de kronkelingen van Snip op de tonen van de muziek van te worden verlegen

iets met vogeltjesdans nieuwe stijl, Snip? maar je was niet de enige op de dreunende tonen

waren vooral de ODO-ers met het in rare bochten dringen van de lijven bezig zichzelf te belonen

 

De teksten van de luide muziek bereikten ons door het dichtbij staan natuurlijk bijzonder goed

en wat je dan hoort en moet vertalen is niet altijd even netjes voor de jeugd van tegenwoordig

met je gezicht naar beneden tot het gaatje gaan, bilmassage en wat diesch meer je wordt wat balorig

het zorgde in ieder geval voor bijzonder veel vermaak en suggestieve handelingen met moed

 

ook toen ten leste snap van zijn tafel oprees en zijn door braces gemankeerde bewegingen etaleerde

was het feest loschgebarsten met grote aanstichtster P. vd. M. te M. als ware in polonaise en gedans

kon B. de V. de ontgroening bijna zien verworden door ontm…….(censuur) met steeds meer sjans

onderwijl moesten we ook nog scherp blijven op het barpersoneel dat wat timing ontbeerde

 

Langzamerhand leek het steeds vroeger te worden en de dreunende bassen bleven doorgaan

Maar #4 ging door tot het hoogtepunt links, links, rechts, rechts en gezicht naar benee tot het gaatje

en het was zoeken naar het juiste moment om het kaarsjes langzaam uit te laten gaan

zonder eerst als souvenir een vereeuwiging van het feest te maken door middel van een plaatje

 

ergo, de 3e helft was bijzonder in het voordeel van #ODO4 dus eigenlijk was nu al de strijd beslist

met een klinkende eindoverwinning van #4 want al die sgravenzooi jonkies dansten niet mee

sorry scheids ik wil geen sorry meer horen klonk in de nacht wat doen we met wie gaan we in zee

er riep iemand bij de uitgang er is een after G…party bij Dennis in Naaldwijk voor wie het niet wist

 

Blijkbaar werd hier een Gaming of Gay party meebedoeld en voor beiden heeft #4 weinig interesse

dus werd koers gezet naar Maasland met de Connexion bus tomtom van snap, zonder presse

want foto's mnaken doen we niet meer van personen in beeld, zoals B. de V. in de tandartsstoel

omringd door P.v.d. M. te M. en M. vd. E. te M., nee ik kan u vertellen er was weinig gewoel

 

Op weg naar huus werd nog een poging gedaan om te rijmen en dichten en ik kan u vertellen

dat was heel gezellig om ons op die manier naar huus te vergezellen

Iets met taarten bakken en een baantje blazen is dat wat ik mij vaag kan bedenken

nee ik kan u helaas niet de hele waarheid schenken

De magen knorden ietwat en een spontane gedahte om in Vlaardingen nog wat te scoren

werden verwelkomd alsof er 3 weken niet was gegeten, dus op naar die foute naam de honger smoren

 

Het werd later dan laat beste mensen en ik weet ook echt niet meer wat nog te vertellen

ik wit alleen nog dat ik heel snel naar het toilet en en dan naar bed moest snellen

 

Rob van der Hak