Excelsior (D) 4 – ODO 4 9 – 13 van kunstgras, dirndls, bockworst, bierpullen en klaptafels

Na het romantisch baggeren van verleden week was de focus al weer snel gericht op de komende match tegen Excelsior. (ommers, waarom zou je nog evalueren na zo’n verpletterende nederlaag?) Het vooruitzicht van een match op kunstgras deed de glimlach weer wederkeren #dekrasseknarren. En natuurlijk zijn de bespiegelingen doordeweeks weer niet van de lucht. En wordt er onder leiding van Frits van Manen met het mes op tafel en scherp van de snede getraind. Al hadden we tussendoor natuurlijk ook nog het pasmoment van de aangeschafte Dirndls en Lederhosen voor het aanstaande Oktoberfest bij ODO, op 26 September (U KOMT TOCH OOK!). Vlak voor 4 uur werd de trip door een deel van #4 naar Delft aanvaard -het andere deel was rechtstreeks ingevlogen- en het zoveelste stress moment van de dag brak dra aan, gezien het feit dat er niet helemaal opgelet was dat er wat veel traffic was door afsluiting van de vermadelijde A13. Oneindig sloom was de voortgang op de autopiste en tergend snel sloop de tijdmeter richting de aanvangstijd waardoor 6 spelers en invallers pas 5 minuten voor tijd op het Excelsiorse domein aankwamen. Met zowat stoom uit de oren bij de een, en een semi relaxte houding bij de ander werd gepoogd nog wat te maken van de voorbereiding die bijkans een nabereiding werd. Na een korte speech en ultrakorte dus netnietwarmgenoeg warming up floot de scheidsrechter voor het begin. De vakken, verdeeld als volgt: S.H. te D.P. te M, C.V. te M., J.H. te M. en R.v.d.H. te M. in het ene, en Snap, J.v.B. te M., J.d.M. te HV., en BH-v.N. te D.P. te M. in het andere. Op de bank vooralsnog L.V. te M. of R. en de jarige O.P. te LD. Niet meegereisd deze keer de kernleden B.B. te M. (#work), M.v.d.E.-v.N. te M (geen zin), en P.v.d.M. te M. die een gezellig weekend met vriendinnen door zou gaan brengen. Dat U maar even bijgepraat bent. Na een wat weifelend begin was het scoreverloop niet echt in ons nadeel (0-2 voorsprong, hoe lang is dat wel niet geleden) en was de nonvoorbereiding al snel weg tussen de oren. Een alleraardigste wedstrijd onder leiding van een gedreven scheidsrechter ontspon zich, waarbij het meest aardige natuurlijk was dat #dekrasscheknarren elke keer weer aan de positieve kant van de score bleven. Excelsior was door onze scherpte (mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen) niet bij machte om de aansluiting te realiseren. Via 2-2 en 3-3 liep #4 op bordeelsluipers langzaam weg van de opponent en was een alom geprezen 4-6 ruststand een welverdiende break. De complimenten waren natuurlijk niet van de lucht en niets stond een eclatant succes in de weg. Erop en er over via 4-7 en 4-8, waarna uiteraard het Maaslands kwartiertje aan het elastiek bungelen van de tegenstander (het idee geven dat er wat te halen valt) via 5-8, 6-8 en 7-8 geheel in traditie non-billen knijpend geaccepteerd. O.P. te L. en L.V. te M./R. waren inmiddels in de ploeg gekomen en via 7-9, 7-10 werd orde op zaken gesteld en was topscorer/youngster J.d.M. te H.V. De Man van de dag met 5 treffers. De eindstand werd bepaald op 9-13 en #4 strekte verheugd de dit keer niet eens zo vermoeide ledematen om het genot van de overwinning goed te inhaleren. Het zoet der overwinning smaakt altijd goed. In de avond werd nog door een deel van de kernploeg de breukgevoeligheid van bierpullen en klaptafels op de proef gesteld. Ik kan U vertellen dat het een gevoelige breuk werd met een klap van de tafel.