VIKO 1 – ODO 1 (17-18)
Vandaag mag het spits worden afgebeten wat betreft het schrijven van een verslagje over de wedstrijd VIKO 1 – ODO 1.
Om te beginnen even een kleine terugblik op de voorbereidingen. In de voorbereidingen hebben we als selectie veel kunnen oefenen tegen tegenstanders van verschillende sterkten. Ondanks dat er geen wedstrijd gewonnen is, is er zelfs over deze paar wedstrijden al wel degelijk een steigende lijn te zien. Patrick probeert ons met zijn kennis en ervaring een ander spel dan dat wij gewend zijn te laten spelen en dat zorgt uiteraard ook voor de benodigde struggles. Maar met een selectie waar zowel veel nieuwe als oude gezichten te zien zijn, is het logisch dat je elkaar nog niet altijd feilloos aanvoelt en begrijpt.
Afgelopen zaterdag was het dan zo ver en mocht de eerste competitiewedstrijd gespeeld worden tegen VIKO in Vianen. De boodschap was vrij simpel. De steigende lijn voortzetten en winnen, want nu is het niet meer om te oefenen, maar nu moeten er punten gehaald worden.
Vol vertrouwen en plezier begonnen we de wedstrijd, maar al snel was van onze steigende lijn niets meer te zien. Er werden veel fouten gemaakt en VIKO kreeg de ene na de andere strafworp cadeau. Het is niet dat VIKO zo sterk was in de afronding, in tegendeel, het waren onze fouten waar zij de vruchten van konden plukken. Onze aanvallen liepen moeizaam, VIKO ging in de achterverdediging, we leken allemaal niet uit de tweede versnelling te kunnen komen en de scherpte in onze afronding was ver te zoeken. Een 4-8 achterstand was de ruststand.
Gelukkig bestaat een wedstrijd uit twee helften en wist Patrick in de rust bij allen de juiste snaar te raken. Enerzijds cleaner in de verdediging zodat onze profiteurs minder doelkansen kregen en anderzijds het baltempo hoger, gas erop wat betreft lopen en afronden om te scoren. Hiermee begonnen we vol goede moed en met de koppies allemaal dezelfde kant op aan de tweede helft. Vanaf het eerste fluitsignaal was duidelijk te merken dat de boodschap van Patrick goed opgepakt werd en al snel resulteerde dit in een 10-9 voorsprong. We selecteerde de goeie kansen, speelde met en vooral ook voor elkaar en ronde af om te scoren. Zelfs met het achterverdedigende spel van VIKO wisten we goed om te gaan. VIKO merkte dit op en begon mee te scoren waardoor de slotfase behoorlijk spannend werd. Met 14-12 op het scorebord, en nog een kwartier te spelen kwam Mark er in voor Martijn. We probeerde onze rust te bewaren en te zoeken naar de juiste kansen. Juist in deze fase was het VIKO die regelmatig de fout in ging waardoor wij een aantal vrije ballen meekregen. De afgelopen oefenpotjes verloren wij steeds met 1 punt verschil, vandaag waren wij het die de winst afdwongen en met 18-17 werd de wedstrijd afgefloten.
Zoals WOS al vermeldde een wedstrijd met twee gezichten. Enerzijdse is er genoeg werk aan de winkel, anderzijds hebben we ons als team teruggeknokt en hebben we ook hele goede aanvallen laten zien.
Komende week kunnen we op de training weer hard aan de bak om zaterdag op thuisveld onze kunsten te laten zien tegen Koag.
Groetjes Eline