ODO 4 – De Meervogels 5 (13-9) Groene golf ?

Vandaag de eerste returnwedstrijd voor de krassche knarren. En natuurlijk begint die wedstrijd al veel eerder in de duistere gekrochten van de #4 spelers, nl. aan het einde van de wedstrijd van afgelopen week, voortgezet aan de bar en op de training. Ondanks (of dankzij, wat je wilt) de knappe prestatie van #4 in de Veur destijds, een op het journalistiek scorebord oog krappe nederlaag (18-16) maakten de Lakebirds wel de indruk een potentiele kampioenskandidaat te kunnen zijn. Overwegend jong (zeg maar heel jong) en makkelijk scorend. In de eerste 6 matches kwamen de birds afwisselend tot 16-17-18-19 goals en liepen toch ook wel wat deuken op tegen andere tegenstanders. Met als resultaat niet een schier onoverbrugbare kloof maar slechts 3 luttele punten vooraf aan deze wedstrijd. Wederom een plek voor L.A. te M., net gebruind terug van Curacao en bankplekken voor de herstellende P.v.d. M. te M, X. de G. te M., J. de M. te H. en S.H. te D.P. te M. De discussie of T.S. te M. alsnog op de reservebank zou moeten plaatsnemen (vals plat hoogtestage in Sweet Lake City) werd uiteindelijk niet gevoerd. Enfin, de wedstrijd.
Er werd om en om gescoord waarbij #4 telkens het initiatief toonde. Bij rust een 5-4 voorsprong wat magertjes lijkt (maarruh slechts 4 doorgelaten he) maar vooral het gevoel gaf dat er (voor ons) wel degelijk wat te halen viel. De birds waren zeker niet zo scherp als in de heenwedstrijd. De puntjes op de i en de bekende PPP’s van Marokkaanse oorsprong dit keer vulden de magen en resetten de hersens om fris en fruitig aan de 2e gang te beginnen. Na rust direct 6-4 maar daarna toch weer aansluiting en zelfs een voorsprong voor de bezoekers. Het veel genoemde en geroemde maar ook verguisde recupererend (al tijdens de wedstrijd) vermogen van de ledematen van de krassche knarren werd danig op de proef gesteld en via 9-9 wist #4 toch weer het initiatief naar zich toe te trekken. Onder luidruchtige aanmoedigingen van het voltallig afwezige publiek m.u.v. C.P. te M. en nog een paar zette #4 niet alleen de toon maar werd de verdiende overwinning naar binnen getrokken met mooie doelpunten en uiteindelijk een 13-9 eindstand. Niks ruime 1 punts overwinning, wel weer aan het elastiek laten bungelen met het geval dat er wat te halen viel bij ons. Niks dus. U kunt zich voorstellen dat het een prettig drinkgelag werd na afloop.
Een heerlijke overwinning wat in 2018 zowaar een groene golf te zien geeft. De opmaat naar een grotere groene golf tot onze hoogtestage in Ischgl over enkele weken?
We gaan het zien. Voorlopig hebben we weer wat om trots op te zijn!