ODO 1 – WION 1 (12-17)

Vandaag stond de wedstrijd tegen WION op het programma, de eerste thuiswedstrijd van dit zaalseizoen. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een goede wedstrijd: de banken waren gevuld met publiek, ODO 2 had een belangrijke overwinning geboekt, er was een speaker aanwezig en het team van de week was er helemaal klaar voor. 

De eerste helft gingen we dan ook voortvarend van start. Hoewel we eerst een doelpuntje tegen kregen, zou het tweede doelpunt van WION pas in de 17e minuut vallen. Wij hadden er toen al 5 in liggen. Er werd strak verdedigd en iedereen deed zijn taak. We wisten waar de kracht van WION lag en deze mensen werden strak verdedigd. Aanvallend liep het voornamelijk stroef. Gelukkig wisten we wel te scoren. 

Het tweede kwart hadden we dit geluk wat minder, de verdediging zat er nog steeds bovenop, maar WION wist langzaamaan beter de gaatjes te vinden. Daar tegenover staat dat wij steeds meer moeite hadden met het vinden van de korf. Dit resulteerde in een 7-5 ruststand. Nog steeds geen man overboord, maar Rob gaf wel aan in de rust: zorg dat we het gat groter gaan maken, want anders gaan ze terugkomen. 

De tweede helft begon weer hoopvol, we kwamen op een mooie 10-6 voorsprong binnen 5 minuten. Dit was het moment waarop Bart zeer wijselijk van de kant zei: nu moeten we het verschil maken! De aanval ging vol goede moed aan de slag, maar in plaats van dat wij er twee goals bij mochten tellen, had WION er binnen een minuut twee goals in liggen. Dit was een cruciaal moment in de wedstrijd. Bij ODO werd er wat gewisseld met Tinus door een blessure bij de heren. Hierdoor had het vak wat moeite om het juiste spel op te pakken (voor de duidelijkheid: door de wisselingen, niet door Tinus). Nikki tekende in de 12e minuut voor het 11e doelpunt van ODO. Hier alvast de spoiler: het volgende ODO-doelpunt zou pas vallen in de 30e minuut. Dit is iets waar we echt aan moeten werken, het leek wel een déjà-vu van vorige week. Het enige verschil was dat WION wel de korf wist te vinden. 7 doelpunten op rij wisten zij te scoren. In de laatste minuut scoorden beide partijen nogmaals, wat resulteerde in een eindstand van 12-17.

Helaas zitten deze wedstrijden er ook wel eens tussen. Scoor je de tweede helft wel twee doelpunten op rij, zou het zomaar een heel andere wedstrijd geworden kunnen zijn. Ondanks dat niemand graag zal willen terugkijken op deze wedstrijd is het denk ik wel belangrijk hier de goede en minder goede punten uit mee te nemen en van te leren. Ik heb mensen heel goed zien verdedigen en dit ook heel lang vol zien houden. We maken stappen door niet terug te stappen zodra de directe tegenstander de bal heeft doorgespeeld. Aan de andere kant moeten we leren om altijd ons eigen spel te laten spelen. Ik heb mensen horen zeggen dat de goals gewoon niet wilden vallen vandaag, wat mij betreft begon het probleem al veel eerder doordat we veel te geforceerd aan het spelen waren en daardoor ook te geforceerd schoten. Kortom, er is nog ruimte voor verbetering. 

Komende week gaan we hard trainen en dan weet ik zeker dat Sinterklaas een cadeautje in de vorm van twee puntjes voor ons heeft liggen bij Weidevogels, laten we die dan maar gaan halen! Supporters, reserves, coaches, teambegeleider, verzorgers, filmers, Sjee, scheidsrechter, tegenstander, team van de week en publiek bedankt! Tot volgende keer, Diana