Reeuwijk 1 – ODO 1 (17-13)
Beste supporters,
Gisteren stond onze laatste wedstrijd van 2019 op het programma. Daarom leek dit mij een mooi moment voor een terugblik op het eerste halfjaar van dit seizoen. We kenden een goede voorbereiding op het veld, waar veel wedstrijden werden gewonnen. Na een aantal weken werd de opstelling van het eerste bekend. In het begin moesten de automatismen zich nog vormen, maar inmiddels zitten die er zeker in. Dit is ook zeker één van onze krachten. Misschien zijn we individueel niet altijd beter dan onze tegenstanders. Maar als collectief kunnen wij een hoop bereiken. Dit hangt ook zeker samen met de positieve sfeer. Hierdoor lijkt het alsof mensen meer voor elkaar over hebben en het ook oké vinden om een keer voor een ander te lopen. Een enthousiaste coach langs de lijn helpt daar zeker bij (de hele selectie denkt nu aan dezelfde foto)!
Op het veld hebben we helaas niet het gewenste resultaat bereikt. 1 wedstrijd winnen van de 7 is gewoon te weinig en is ook beneden ons niveau. In de wedstrijden tegen de toppers kwamen we aardig mee, maar vooral in de wedstrijden tegen de wat lagere teams lieten we het liggen. Dit is zeker een puntje waar we aan moeten werken.
In de zaal kenden we ook weer een goede voorbereiding. Niet alles werd gewonnen, maar er werd wel goed spel getoond. Dit keer wisten we dat ook door te zetten in de competitie. De eerste twee wedstrijden werden gewonnen. In de volgende wedstrijd tegen Vitesse lieten we het helaas lopen, zoals u kunt lezen in het verslag van vorige week. Hieronder leest u het verslag van deze week:
Na het zure verlies van vorige week waren wij erop gebrand om deze wedstrijd tegen Reeuwijk te winnen. Op het veld hadden we al een keer laten zien dat we dit kunnen. En na het goede voorbeeld van ODO 2 voor ons, die met 16-23 wisten te winnen, leek het de ideale voorbereiding.
Niets was minder waar. Binnen 5 minuten stonden we 4-0 achter. Het is moeilijk uit te leggen hoe dat kwam. Reeuwijk schoot is fanatieker uit de startblokken en had wat meer geluk in de afronding dan wij hadden. In het eerste kwart speelden we uiteindelijk 8-3. Vanaf dat moment wisten we eigenlijk al dat we de hele wedstrijd achter de feiten aan zouden lopen. Aan de andere kant, nog steeds driekwartwedstrijd voor de boeg. Dus er was nog van alles mogelijk.
Het tweede kwart was compleet anders dan het eerste kwart. Deze won ODO namelijk met 1-6. Verdedigend stond het als een huis en aanvallend vielen de goals nu wel. Met de rust was de stand dus weer gelijkgetrokken, 9-9. Dit bood alle mogelijkheden voor de 2e helft. Het was alleen zaak dat we er meer energie in zouden gooien en de duels feller aan zouden gaan.
Ondanks dat de wil er zeker wel was, resulteerde ook het derde kwart niet in een goede score. Het werd namelijk 4-1 (tussenstand 13-10). Vier doorlaten is het probleem nog niet, maar we zullen echt gemiddeld meer per kwart moeten gaan scoren als we in dit soort wedstrijden bij willen blijven.
Joyce verdraaide vroeg in de wedstrijd al haar knie (beterschap!). Daardoor kwam Kim binnen de lijnen, die ook bij het tweede al een hele wedstrijd had gespeeld. Zij heeft zeker haar ‘mannetje’ gestaan, maar halverwege de tweede helft werd het toch wat te veel van het goede. Nu kwam Iris in het veld, die bij het tweede al had staan bikkelen onder de paal en dit bij ODO 1 ook mocht gaan doen. Helaas was het door al deze wisselingen (ook Twan voor Rick) zoeken in dat vak. De routines waren weg. Ik heb erg het gevoel gehad dat we deze wedstrijd veel werkkorfbal hebben gespeeld, in plaats van dat we in de flow zijn gekomen en dat alles wat meer vanzelf ging.
Het laatste kwart hebben we uiteindelijk 4-3 gespeeld. Dit was niet voldoende. Als Reeuwijk drie van de vier kwarten wint, dan zijn zij de terechte winnaar. Het is jammer om iedere keer na de wedstrijd zo’n gemengd gevoel over te houden. Op de wedstrijden tegen PC na, is het nog niet gelukt dat ODO 1 en ODO 2 winnen op dezelfde dag. Dus dit lijkt mij een mooie doelstelling voor volgend jaar! Eerst op 27 december nog het oliebollentoernooi, waar ik velen van jullie hoop te zien. Wij gaan met de selectie komende week in ieder geval nog even hard trainen om fit te kunnen verschijnen op dit toernooi.
Na de jaarwisseling moeten we onszelf meer gaan belonen. En wat ik misschien nog wel belangrijker vind, is dat ik graag de supporters wil belonen. Gisteren zaten al een stuk of 10 mensen bij de wedstrijd van 2. En gedurende die wedstrijd bleven er maar ODO-supporters binnen lopen. Dit was echt hartverwarmend. Uiteindelijk waren er meer supporters van ODO dan van Reeuwijk in de hal te vinden. Hier wil ik jullie allemaal, namens heel de ODO-selectie, heel erg voor bedanken. Dit motiveert ons weer extra om net de stapje extra te doen op de training en in de wedstrijd. Als we deze lijn door blijven zetten, ben ik ervan overtuigd dat we op een gegeven moment de wedstrijden naar ons toe gaan trekken. Hopelijk hebben jullie dit vertrouwen ook en willen jullie ons ook blijven steunen in de wat moeilijkere tijden! Supporters, coaches, verzorgers en teambegeleiders bedankt! Namens de hele selectie wens ik u allen fijne feestdagen.
Diana